eTwinning en Educación Infantil ¿por qué no?

Citando a Sir Ken Robinson, uno de los mayores expertos en creatividad, "los niños de ahora harán trabajos que aún no están inventados. Para que las economías prosperen necesitamos niños que piensen de forma creativa y entiendan los valores culturales. La creatividad son ideas originales que tienen un valor",  "Necesitamos profesores que no sólo sean capaces de enseñar cosas, sino que dejen a los niños espacios para cultivar su talento. Cada persona aprende de forma diferente, por eso es importante la forma de enseñar", " Ha llegado el momento de financiar el talento".

Pek, the traveller flea

En este proyecto eTwinning varios centros europeos, entre ellos el IES Clemente de Santiago de Compostela y el Centro de Profesores de Nájera, han creado conjuntamente un cómic que cuenta las aventuras de una pulga viajera. Cada escuela ha creado las aventuras de la pulga en su propio país y el resultado final es un viaje por media Europa.

Conéctate con Our summer meeting point

Pensas que xa o viches todo en eTwinning? Se o cres así, aquí che presentamos un proxecto con ideas renovadas e sorprendentes: o seu título é Our summer meeting point  e aínda que poida parecer estraño, levouse a cabo cando os centros educativos están de vacacións.

Xogos divertidos en Getting closer

Título: Getting closer

Etapa educativa: Educación Primaria

Materia: Interdisciplinar

A distancia que  separa ós alumnos do C.E.I.P. La Rosa- Camino Viejo (El Paso, Canarias) e os do Centro Ohkolan koulu (Sari Auramo, Finlandia) é moi  grande, así que decidiron xuntarse nunha cidade europea intermedia situada na liña imaxinaria que une as dúas poboacións de orixe. E como calquera viaxe que se planea, hai que conseguir financiación e prever todo o necesario.

As coordinadoras deste proxecto-periplo organizaron ós alumnos en grupos de nacionalidade mixta hispano-finesa e propuxéronlles unha competición cuxo obxectivo é o encontro de todos os socios europeos membros do mesmo equipo.  O gañador é o equipo que primeiro se reúne. Para isto, e despois de ter acordado o medio de transporte a utilizar,  estudantes de cada país percorreron unha parte do traxecto que lles separa.

Como adoita ocorrer nas viaxes de aventuras, estas están cheas de vicisitudes e resolvéronas superando probas de moita dificultade que quedaron arquivadas no caderno de bitácora: buscaron a ruta máis axeitada, utilizaron un sistema de coordenadas, localizando puntos nun mapa,  exploraron as cidades polas que pasaron, estiveron atentos á meteoroloxía, tiveron que conseguir as   moedas de curso legal... Cada proba superada e segundo a súa dificultade xerou crédito para comprar o combustible necesario para a seguinte etapa da viaxe.

A pesares de que o traxecto foi longo e durou un curso, os grupos mantivéronse compactos durante toda a travesía e colaboraron de forma eficaz. Coa axuda das ferramentas de comunicación (chat, email, vídeo conferencia...) estiveron ó tanto das necesidades e a evolución de cada etapa; instrumentos de observación permitíronlles captar imaxes de recoñecemento aéreo e singularidades dos lugares xeográficos; dispositivos de grabación  serviron para almacenar a información máis relevante e comprometida.

Finalmente, houbo noticias da chegada dos gañadores; os compañeiros buscáronse  e recoñecéronse,  camiñaban uns cara outros..., para estar o máis cerca posible, para tocarse, pero...quen puxo esta pantalla no medio?  Continúa