Etwinning

Aprender xogando

O xogo, como actividade inherente ó ser humano, favorece o desenvolvemento psicomotor, intelectual, afectivo e social, preparándonos para a vida adulta. É, polo tanto, non só unha forma de diversión, senón tamén unha maneira de aprender. Aínda que cada vez existen máis probas da eficacia dos xogos na educación, moitos docentes non atopan a maneira de integralo como metodoloxía na aula. A continuación amosamos algúns exemplos co xogo como medio didáctico en distintos niveis educativos, así como con diferentes graos de protagonismo.

Comezamos cunha mostra nas aulas nas que o xogo é máis común, as de infantil. Así, seguindo esta liña de traballo, no proxecto Grandi quadri e piccoli pittori, Grandes cadros e pequenos pintores, os seus participantes, de tan só 5 anos, coñecéronse mediante unha actividade lúdica: cada alumno italiano debuxa un autorretrato para que os seus compañeiros españois o recoñezan  na fotografía de todo o grupo clase. Trátase dun divertido exercicio co que iniciar unha relación e favorecer posteriormente a colaboración entre o alumnado.

No proxecto Make @ wiz paticiparon todos os alumnos dun centro de Educación Infantil e Primaria. Neste caso non foi a metodoloxía, senón os produtos creados, os que adoptaron un carácter lúdico: animacións elaboradas polos alumnos de 6º de Primaria, a partir dos escenarios e figuras que os seus compañeiros de 3º e 4º crearon con Tuxpaint e Pívot. O material final é un banco de recursos animados cos que amosar algúns problemas sobre os centros, as cidades e incluso mundiais, e as súas posibles solucións. Na páxina do proxecto,  podes ver todas estas animacións.

Máis que integrar o xogo, o proxecto Getting closer foi un xogo en sí mesmo.  A súa exposición xeral consistiu nunha gymkana dixital na que, equipos de nacionalidade mixta,  tiveron que superar diferentes probas para completar unha viaxe virtual coa que reunirse, nunha cidade europea, os integrantes de cada grupo. A proclamación de campión ó equipo que primeiro o lograra, aportou ó proxecto un divertido toque competitivo. Sumado á plataforma de xogos educativos online que se utilizou para algunhas das probas, Getting closer é, sen dúbida, un exemplo de aprendizaxe lúdica na educación formal.

Os máis maiores tamén poden divertirse mentres aprenden, como reflicte o proxecto An ET (winning project) between us, no que os seus participantes estudan bacharelato. Os seus profesores formularon actividades, como se de auténticos misterios se trataran, para axudar ó extraterrestre ET a entender a vida actual, a través de referencias clásicas. Un destes misterios, por exemplo, consistiu en buscar marcas comerciais e analizar a súa relación co mundo clásico. Ademais, os estudantes propuxéronse, uns a outros, multitude de enigmas: significado dalgunhas cancións medievais, relación de anuncios publicitarios con referencias clásicas, busca e significado de figuras mitolóxicas no cine e no cómic, etc. O descubrimento e comprensión do mundo clásico foi, sen dúbida, unha experiencia inolvidable para estes estudantes.

 
Existen moitos máis exemplos, isto é só unha pequena mostra das infinitas posibilidades que o xogo ofrece, adaptándoo e contextualizándoo á materia, centro, alumnado, etc. Atréveste a xogar?